Piękne pojezierze niemal u granic Poznania to raj dla rowerzystów i… ptaków, zwłaszcza dzikich gęsi, które można tu spotkać wiosną i jesienią.
Park leży w zachodniej Polsce, w województwie wielkopolskim. Charakter nadają mu fantazyjnie położone jeziora polodowcowe, otoczone gęstymi lasami sosnowymi. W parku wytyczono szlaki turystyczne o długości ponad 100 km, które powinny usatysfakcjonować nawet bardzo wymagających rowerzystów i miłośników turystyki pieszej. Zaplecze noclegowe oferuje położony około 15 km dalej Poznań – stolica województwa wielkopolskiego oraz jedno z największych i najstarszych polskich miast. Nic więc dziwnego, że Wielkopolski Park Narodowy jest odwiedzany przez ponad milion turystów rocznie.
Leżące w granicach parku Pojezierze Wielopolskie cieszy oko piękną, urozmaiconą rzeźbą terenu. Można się tu natknąć na pagórki (największe wzniesienie to Osowa Góra, która ma 132 m n.p.m.), parowy i wydmy, pomiędzy którymi kryje się 12 jezior. Za najpiękniejsze w całym parku uznawane jest Jezioro Góreckie, pośrodku którego leżą dwie wysepki. Na jednej z nich, Wyspie Zamkowej, wznoszą się ruiny neogotyckiego zamku wybudowanego na początku XIX wieku dla polskiej arystokratki Klaudyny Potockiej. Wyspę tę upodobały sobie kormorany.
Lodowiec, który wyrzeźbił jeziora i pagórki, naniósł też niezwykłe głazy, które przywędrowały tutaj aż z Półwyspu Skandynawskiego. W lasach znaleźć można majestatyczne, nawet 300-letnie dęby, a przy odrobinie szczęścia spotkać największego w Polsce chrząszcza – jelonka rogacza, który może mieć nawet 6 cm długości. Żyją tu też m.in. jelenie, dziki i borsuki, ale najwięcej jest ptaków. Jest ich niemal 230 gatunków – zarówno tych, które wiją tu gniazda, jak i wędrujących. Wiosną i jesienią odpoczywają tu tysiące dzikich gęsi w przerwie swoich migracji.